Regaip Kandili, İslam dünyasında maneviyatın yükseldiği en kıymetli gecelerden biridir. Bu gecede Müskümankar, ibadet ederek Allah’a yakınlaşmayı istekler.
Her yıl olduğu üzere bu yıl da Regaip Kandili’nde milyonlarca Müslüman, ibadetlerini yerine getirecek ve kandil günleri oruç tutmayı tercih eden vatandaşlar ise oruç tutacak. Recep ayının birinci başlangıcı ile birlikte Regaip Kandili de idrak edilmeye başlanacak.
Regaip kandili, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yayımlanan 2025 dini günler takvimine nazaran 2 Ocak 2025 Perşembe günü idrak edilecek.
REGAİP KANDİLİ’Nİ MANASI VE KIYMETİ NEDİR?
Regaip Kandili’ni başka kandillerden ayıran hem Recep ayında yer alması, hem de Cuma gecesi oluşudur. Ek olarak Recep ayının hususiyetlerinden birisi de Regaip Kandili ve Mirac Kandili olarak bilinen iki kandilin bu aylarda yer almasıdır.
“Regâip” sözü, Arapça bir söz olan “re-ğa-be” kökünden gelmektedir. “re-ğabe”, söz olarak, elde edilmesi dilek edilen bedeller, rastgele bir şeyi istemek, arzulamak, ona karşı meyletmek ve onu elde etmek için gayret sarf etmek demektir. “Reğîb” sözü ise, “reğabe”den türemiş olan bir isimdir ve kendisine istek edilen, arzulanan, talep edilen şey demektir. Müennesi, “reğîbe”dir. “Reğîbe”nin çoğulu da “reğâib”dir.
REGAİP KANDİLİ’NDE ORUÇ FARZ MI?
Regaip Kandili, ibadet ve hayırlarla kıymetlendirilmesi gereken bir gece olarak bilinmektedir. Bu gecede oruç tutmak farz değildir ancak beyhude bir ibadet olarak büyük sevap taşımaktadır.
Diyanet İşleri Başkanlığı’nın açıklamalarına nazaran, Peygamber Efendimiz (s.a.s.) Recep ayında oruç tutmayı tavsiye etmiştir.
Regaip Kandili orucu için 1 Ocak Çarşamba gününü 2 Ocak Perşembe gününe bağlayan gecede sahur yapılarak niyet edilebilir.
FAZİLETİ NEDİR?
“Regaip” sözü Arapça kökenli olup, “rağbet edilen, arzulanan” manasına gelir. Bu gece, sevap ve fazilet bakımından son derece kıymetli kabul edilir. Bir hadis-i şerifte, Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Recep ayından bir gün oruç tutana, Allah o günün sevabını, bir ay oruç tutmuş üzere verir.” (Taberânî, el-Mu’cemü’l-Kebîr, 2/222).